Ik wil je iets laten weten over een belangrijk onderzoek uit Italië. Corvelva is een Italiaanse organisatie met een van de weinige onafhankelijke laboratoria ter wereld die de inhoud van vaccins kan analyseren. Corvelva’s laboratorium analyseerde Priorix Tetra – het vaccin tegen mazelen, bof, rubella en waterpokken van GlaxoSmithKlein – dat is gemaakt met behulp van de menselijke foetale cellijn MRC-5.
Hun analyse vond 360.000 foetale cellen in het vaccin. Onderzoekers deden een volledige genoomsequentiebepaling van het Priorix-vaccin en vonden de volledige menselijke genoomsequentie van een mannelijke . Dit komt overeen met wat we al weten over MRC-5 dat is afgeleid van het longweefsel van een geaborteerde man bij een zwangerschap van 3 1/2 maand. Het vond ook hoge percentages afwijkingen in de genetische code en 560 genen die verband houden met kanker .
Researcher Loretta Bolgan’s presentation sharing an update on Corvelva’s analysis on September 27, 2019. While the video is in Italian, the text summary that follows is an helpful snapshot of their findings.
Jaren geleden met twee dierbare vrouwen zitten te midden van hun diepste verdriet, heeft een diepe indruk op me gemaakt. De een rouwde om een verlies dat ze niet in de hand had, en de ander rouwde om haar verlies jaren geleden vanwege een keuze. Toch hadden ze allebei verdriet. Eentje worstelde met onvruchtbaarheid en toen ze uiteindelijk vreugdevol zwanger werd, kregen haar dierbare kinderen een miskraam. De ander bevond zich in een onverwachte, moeilijke situatie en maakte de enige keuze die ze op dat moment voelde, maar had later veel verdriet om die beslissing. Beiden verloren hun baby’s.
Ik was vereerd om aanwezig te zijn op een van die heilige tijden. Ik zag de tweeling, prachtig gevormd en volmaakt, samen liggen. Het krachtige beeld van het leven dat door God is geschapen, hoe klein ook, maar oneindig waardevol, brandt in mijn hart en geest. Hoewel ze zich bij de hemel voegden lang voordat mijn vriend klaar was om afscheid te nemen, waren die momenten een diepe vermenging van verwondering en verdriet. Het gewicht van zo’n intiem moment maakte me sprakeloos en toch voelde ik me zo bevoorrecht om daar te zijn. We huilden samen toen er geen woorden te vinden waren.
Deze blog is geschreven met de wens om het leven te eren. Het is niet bedoeld om iemand aan te vallen, te vernederen of pijn te doen. In plaats daarvan schrijf ik om verborgen waarheden bloot te leggen die me diep treuren. Het gezegde, “Spreek de waarheid, zelfs als je stem trilt”, is er een waarmee ik me identificeer terwijl ik typ. Door Gods genade wil ik delen wat ik heb geleerd om meer mensen te helpen de innerlijke werking van een industrie te begrijpen waarop we vaak impliciet vertrouwen zonder erbij na te denken.
Actuele gebeurtenissen hebben een hernieuwde ijver aangewakkerd en gesprekken over levenskwesties geopend. Ongeacht je politieke perspectief, was het moeilijk om veranderingen in de abortuswetten van New York en voorgestelde veranderingen in Virginia te negeren. Het debat draait om de vraag of een vrouw het recht heeft om haar zwangerschap op elk moment te beëindigen – zelfs tot de dag van geboorte.
Op de hielen van deze zich uitbreidende abortuswetgeving is mijn hart diep bedroefd. Bedroefd om de levens die verloren zullen gaan als gevolg van deze nieuw gevonden “vrijheid”. Bedroefd over de trage en collectieve misleiding van zo velen in ons land. Het bedrog zit zo diep dat onze gekozen leiders de wet in NY met een glimlach hebben aangenomen terwijl ze door velen in de media werden geprezen.
Velen die deze blog lezen, hechten veel waarde aan het leven bij het begin, het einde en alle tussenliggende punten. Misschien heb je, net als ik, van jongs af aan een tedere, beschermende plek in je hart gehad voor ongeborenen, ouderen, gehandicapten en mensen met een gebroken hart en worstelend op talloze zichtbare en onzichtbare manieren. Daarom zonk mijn hart op een dag bij het lezen van een tijdschriftartikel uit de jaren zestig. Wat ik leerde was bijna niet te geloven. Sinds de jaren zestig worden foetale cellijnen van geaborteerde baby’s gebruikt voor het onderzoek en de productie van de vaccins die we tegenwoordig gebruiken. Mijn ogen gingen open en mijn hart brak. De tranen vloeiden bij het lezen van de kille manier waarop onderzoekers rapporteerden over het te vroeg genomen utilitaire gebruik van mensenlevens.
Vandaag is het mijn hart om met degenen die het leven zeer waarderen te delen wat ik heb geleerd door middel van peer-reviewed wetenschap. Ik was verrast om te horen dat de onderzoekers in de jaren zestig niet eens probeerden het te verbergen. Ze vermeldden vaak de leeftijd en het geslacht van het kind… soms zelfs met informatie over de moeder van de baby. Ten minste één van die onderzoekers, Dr. Stanley Plotkin, was en is een zelfverklaarde atheïst . In een verklaring van 2018 erkende hij dat hij het oneens was met religie en toonde hij afschuw voor gelovige mensen tot op het punt van lachen toen hij zei dat hij graag naar de hel zou gaan voor het leven van de baby’s die in naam van onderzoek zijn genomen.
Als iemand wiens wereldbeeld wordt geïnformeerd door de lens van Gods hart en Zijn woorden in de Bijbel, had ik op de een of andere manier toegestaan dat het onderzoek en de aanbevelingen van een atheïst mijn denken misleidden. De gedachten en redeneringen van deze man, die het leven niet op dezelfde manier waardeert als ik, hebben me bedrogen door te denken dat, omdat vaccins beweren waardevolle levensredders te zijn, het oké was dat de baby’s van anderen stierven, zodat de mijne zogenaamd gezonder zijn. Zelfs nu, als ik het in zwart-wit zet, is het net zo schokkend als toen ik het voor het eerst besefte.
Hier zijn slechts enkele van de feiten die ik ontdekte bij het lezen van de volledige geschiedenis in de peer-reviewed literatuur:
Vóór de jaren ’60 werden vaccins uitsluitend gekweekt op dierlijk weefsel (dieren zoals de resusaap).
Het kweken van vaccins op dierlijke cellen was nuttig, maar had onbedoelde gevolgen. Een goed gedocumenteerd voorbeeld is de ontdekking van vaccins die besmet zijn met het SV40-virus uit resusapencellen die bij de productie ervan werden gebruikt.
In het begin van de jaren ’60 was Dr. Leonard Hayflick de eerste onderzoeker die een ‘foetale cellijn’ wilde maken voor gebruik bij het kweken van vaccins in plaats van het gebruik van dierlijk weefsel.
Een foetale cellijn is afgeleid van levende cellen van een geaborteerde baby. De levende cellen worden gemodificeerd zodat ze voor onbepaalde tijd kunnen repliceren.
In 1962 ontwikkelde Dr. Hayflick de eerste foetale cellijn genaamd WI-38 ( Wisstar Instituut, 38e foetaal monster) uit het longweefsel van een geaborteerd meisje van 3 maanden zwangerschap.
De gegevens in zijn documenten uit 1961 en 1965 tonen ten minste 23 geaborteerde baby’s die zijn gebruikt in het onderzoek rond de oprichting van WI-38. Het aantal is waarschijnlijk hoger, aangezien sommige van de celstammen die hij heeft onderzocht niet zijn gedocumenteerd in zijn gepubliceerde artikelen.
Foetale cellijn WI-38 wordt momenteel gebruikt in de
Vervolgens isoleerde Dr. Stanley Plotkin in 1964 een rubellavirusstam, RA 27/3 (Rubella A bortus, 27e foetus, 3e weefselkweekexplantaat), die later werd gebruikt in Merck’s rubellavaccin.
RA 27/3 werd gecombineerd met WI-38 om het rodehondvaccin te maken dat we tegenwoordig gebruiken.
Het staat vast dat bijna 80 geaborteerde baby’s werden gebruikt in het onderzoek dat leidde tot de ontwikkeling van RA 27/3. Dr. Plotkin’s artikel uit 1969 citeert 76 van die abortussen.
Dr. Plotkins waarde van het leven wordt onthuld door zijn acties. Hij testte zijn rubellavaccin op weeskinderen vanaf 14 maanden oud en “seroegatieve verstandelijk gehandicapte kinderen”. In een brief aan de redacteur verdedigde hij het onethische experimentele onderzoek van zijn collega’s naar mensen met een handicap in het Willowbrook Hospital. Hij verklaarde dat “het uitvoeren van eerste studies bij kinderen en volwassenen die menselijk zijn in vorm maar niet in sociaal potentieel… niet-functionerende personen ” acceptabel is, zelfs de voorkeur heeft. Hij ging verder met te stellen: “De moraal moet worden bepaald door omstandigheden en feiten.”
In 1966 ontwikkelden onderzoekers van de Medical Research Council in het Verenigd Koninkrijk de foetale cellijn MRC-5 , van een babyjongen met een zwangerschapsduur van 3 1/2 maand die om psychiatrische redenen werd geaborteerd door een fysiek gezonde 27-jarige moeder.
MRC-5 wordt tegenwoordig in tal van vaccins gebruikt, waaronder:
Na hun initiële creatie wordt elke foetale cellijn vele malen gereproduceerd. Hoewel ze zich in theorie voor onbepaalde tijd voortplanten, hebben ze een beperkte gebruiksduur, aangezien ze bij elke reproductie oncogene (tumorveroorzakende/kankerverwekkende) worden.
Vanwege de eindige aard van het gebruik van de huidige foetale cellijnen, zijn onderzoekers (sinds de jaren zestig) tot op de dag van vandaag doorgegaan met het gebruik van geaborteerde baby’s in hun werk om nieuwe foetale cellijnen te creëren.
Hier is een lijst van slechts enkele foetale cellijnen die in de jaren sinds WI-38 , RA 27/3 en MRC-5 zijn gemaakt (met links naar waar sommige van deze geaborteerde foetale cellen daadwerkelijk kunnen worden gekocht): WI-44, MRC -7 , MRC-9 , HEK 293 , PER.C6 , IMR-90 , IMR-91 , TIG-1 , Walvax-2.
De meest recente foetale cellijn, Walvax-2 , werd in 2015 ontwikkeld door Chinese onderzoekers met behulp van een babymeisje van 3 maanden.
Walvax-2-onderzoekers beschrijven feitelijk het opzettelijk aborteren van 9 baby’s met behulp van de “waterzakmethode” van abortus. Ik had nog nooit van die methode gehoord, dus ik heb er onderzoek naar gedaan en ontdekte dat het illegaal is in de Verenigde Staten. Zo weinig waarde als ons land aan het leven hecht, deze praktijk is zo onmenselijk dat het nog steeds verboden is in Amerika. In termen van leken is de baarmoeder van de moeder gevuld met zout water, zodat de baby in wezen levend en intact uit haar baarmoeder kan worden gedreven. De baby wordt dan rechtstreeks aan onderzoekers gegeven die ze snel levend ontleden, omdat een levensvatbare foetale cellijn levende cellen nodig heeft. In de eigen woorden van de onderzoeker werden de “weefsels van de pas geaborteerde foetussen onmiddellijk naar het laboratorium gestuurd voor de voorbereiding van de cellen.”
Deze geaborteerde baby’s werden in 2015 gebruikt voor onderzoek, niet 60 jaar geleden. Het is een huidige en voortdurende praktijk.
Walvax-2 is speciaal ontwikkeld als vervanging voor de verouderende MRC-5-cellijn. Het werd getest met rabiës-, hepatitis- en varicella-virussen en bleek “gelijk aan of superieur aan MRC-5-cellen voor het kweken van deze virussen”.
Excerpt from Dr. Hayflick’s 1961 paper showing aborted babies & corresponding cell strains
Dissecting aborted babies (many presumed to be alive at the time) for vaccine research has been a consistent and ongoing practice for the past 60 years. As I let that fact sink in, I wondered how I did not know.
Ik had minimale informatie toegestaan om een uiterst delicate beslissing voor mijn kinderen te nemen. Ik onderwierp me zonder kritisch na te denken naar koppen en nieuwsartikelen. Uiteindelijk liet ik de gedachten van een atheïstische onderzoeker met andere morele, ethische en spirituele opvattingen dan ik bepalen wat ik dacht over zo’n belangrijk onderwerp.
Hoe beïnvloedt dit het hart van onze levende God? Als de schepper en instandhouder van het leven, denk ik dat Zijn hart diep bedroefd is over deze praktijk.
Deze informatie zorgde voor een crisis in mijn hart waar ik echt bij moest zitten. Ik treurde om mijn bijdrage (passief vanwege mijn gebrek aan kennis, maar toch bijdrage) aan de dood van die baby’s en degenen die nu zelfs voor onderzoek worden gedood. Als een volgeling van Jezus, en als iemand die een diep pro-life standpunt inneemt, moest ik deze vaccins en de rol die ik speelde bij het ondersteunen van zo’n pijnlijke industrie heroverwegen.
Hoewel deze informatie pijnlijk is om te overwegen, hoop ik dat u wat tijd neemt om erover na te denken.
*1.12.21 Update: sinds het begin van COVID-19 zijn er nu veel COVID-19-vaccins die geaborteerde foetale cellijnen gebruiken, hetzij bij de productie van het vaccin zelf, hetzij bij onderzoek, ontwikkeling of testen. Deze omvatten de Pfizer/BioNTech- en Moderna-vaccins die al in gebruik zijn onder de FDA’s Emergency Use Authorization (EAU) EN vaccins die nog in ontwikkeling zijn. Klik hier voor meer informatie. Aan de andere kant is VFT verheugd te kunnen melden dat Pentacel en Quadracel hun formuleringen hebben gewijzigd en niet langer worden gemaakt met geaborteerde foetale cellijn MRC-5.
